ناگفته های دل های خسته

من و مادر کنار دار قالی ، همیشه روز و شب مشغول کاریم

در آن تنها اتاق خانه باید ، میان باغ قالی گل بکاریم

ولی فرش اتاق ما به جز یک ، گلیم کهنه چیز دیگری نیست

همیشه با نخ خوش رنگ باید ، ببافم شاخه ها را بوته ها را

تمام نقش قالی های ما هست ، پر از گل های رنگارنگ و زیبا

ولی یک روز نقشی می کشم من ، که شاید بهتر از هر نقش باشد

ببافم با دو دستم فرشی آن روز ، که نقشش خانه ای بی فرش باشد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: